اما حواس‌تان باشد که هر دوی این مواد به غیر از انرژی‌زا بودن، درصد بالایی کالری هم دارند و اگر شما فرد کم‌تحرکی هستید که روزانه بیش از 20دقیقه پیاده‌روی منظم ندارید یا ورزش نمی‌کنید، بدانید که با خوردن این دو ماده مغذی، حتما چاقی و عوارض آن انتظارتان را می‌کشد.
ارده و شیره هر دو گرمی هستند و آب روی آتش برای خلاص شدن از رطوبت سردی‌خوردن.
قند حلواارده و حلواشکری و شیره برای افراد دیابتی مضر است؛ گرچه شیره خرما به دلیل داشتن مواد قندی کم‌ضرر (گلوکز و ساکاروز)، برای بیماران دیابتی ضرر کمتری دارد ولی خوردن آن را به آنها توصیه نمی‌کنیم.
به تازگی دو کارخانه به تولید حلواارده برای بیماران دیابتی پرداخته‌اند که در آن از قند مصنوعی و بی‌ضرر استفاده شده است.
کنجد که از مواد اصلی حلواارده است، منبع بسیار خوبی برای تامین کلسیم بدنتان است.همچنین مصرف آن کلسترول را کاهش می‌دهد.
از کنجد در درمان اختلالات کبد و کلیه استفاده می‌شود و برای درمان استخوان‌درد و درد مفاصل هم مفید است.
به دلیل تحرک بالای کودکان، مصرف حلواارده در وعده صبحانه، علاوه بر رساندن انرژی لازم به آنها، باعث تقویت حافظه‌شان هم می‌شود.
شیره انگور هم درست مانند خود انگور مقدار قابل توجهی ویتامین «آ»، «ب»و «ث» دارد و در ضمن ضدنفخ هم هست.
همچنین شیره انگور در بدن باعث دفع اوره و مقداری از اسیدهای غیرمفید بدن می‌شود و کارشناسان تغذیه آن را پاک‌کننده بقایای غذاها در روده و معده می‌دانند. البته شیره انگور محرک اعمال کبدی هم هست و به خون‌سازی نیز کمک می‌کند.
شیره انگور و خرما، هر دو تسکین‌دهنده دردهای رماتیسم و امراض شریانی و وریدی هستند.
در ترکیب غذایی خرما، فسفر و آهن وجود دارد که مصرف شیره خرما در وعده صبحانه باعث فعال شدن سلول‌های عصبی و در ضمن مانع ایجاد کم‌خونی در افراد می‌شود.
شیره و ارده هر دو طبیعت گرم دارند و مصرف آن برای گرم‌مزاج‌ها موجب غلیظ شدن صفرایشان می‌شود و نتیجه آن، جوش زدن در صورت و بدن‌شان است که راه درمانش هم خوردن میوه‌های تازه با طبیعت سرد است.
